سپس سیّد ابن طاووس فرموده است: وقتى که بین قبرهاى مؤمنان مى‏باشى، یازده مرتبه‏ «توحید» بخوان، و آن را براى ایشان هدیه کن، به تحقیق روایت شده: که خدا به خواننده آن به عدد مردگان ثواب مى‏دهد. در کتاب «کامل الزیارات» از حضرت صادق علیه السّلام روایت شده: چون مردگان را پیش از طلوع آفتاب‏ زیارت کنید مى‏شنوند، و به شما پاسخ مى‏دهند، و اگر پس از طلوع آفتاب زیارت کنید، مى‏شنوند و پاسخ نمى‏دهند. در کتاب دعوات راوندى حدیثى در کراهت زیارت مردگان در شب از حضرت رسول صلى الله علیه و آله روایت شده، چنانکه به حضرت ابى ذر فرمود:

وَ لا تَزُرْهُمْ أَحْیَانا بِاللَّیْلِ

آنان را احیانان در شب زیارت مکن

در مجموعه شیخ شهید از حضرت رسول صلى الله علیه و آل روایت شده: که هیچ کس نزد قبر مرده‏اى سه مرتبه نمى‏گوید:

اللهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ و آلِ مُحَمَّدٍ أَنْ لا تُعَذِّبَ هَذَا الْمَیِّتَ

خدایا از تو مى‏خواهم به حق محمّد و خاندان محمّد، که این مرده را عذاب نکنى

مگر اینکه خداى تعالى عذاب را در روز قیامت، از او دور گرداند. از کتاب «جامع الاخبار» نقل‏ شده: بعضى از صحابه، از حضرت رسول صلى الله علیه و آله نقل کرده‏اند: که آن حضرت فرمود: براى اموات خود هدیه بفرستید، پرسیدیم: هدیه براى اموات چیست؟ فرمود: صدقه و دعا. و فرمود: هر جمعه ارواح مؤمنان به آسمان دنیا مى‏آیند، و در برابر خانه‏ها و منازل خود قرار مى‏گیرند، و هر یک از ایشان به آواز حزین با گریه فریاد مى‏کنند: اى اهل من، و اولاد من، اى پدر و مادر من، اى خویشان من، به ما به آنچه در دنیا در دست ما بود مهربانى کنید، عذاب و حساب‏ آن بر ما، و سودش براى غیر ماست، و هر یک خویشان خود را فریاد مى‏کنند: به ما مهربانى کنید به درهمى، یا قرص نانى، یا جامه‏اى، که خدا شمار را از جامه بهشت بپوشاند. پس رسول خدا صلى الله علیه و آله گریه کرد، و ما گریه کردیم، و آن حضرت از زیادى‏ گریستن قدرت بر سخن گفتن نداشت، آنگاه فرمود: اینان برادران دینى شمایند، که پس از شادى و نعمت، تبدیل‏ به خاک پوسیده شده‏اند، اینان به عذاب و هلاکت بر جانهاى خود فریاد مى‏کنند، و مى‏گویند: واى بر ما، اگر آنچه در دست‏ ما بود در طاعت و رضاى خدا انفاق مى‏کردیم، نیازمند به شما نبودیم، پس با حسرت و پشیمانى باز مى‏گردند، و فریاد مى‏زنند، صدقه مردگان را زود بفرستید، و نیز از آن حضرت روایت کرده: هر صدقه‏اى که براى می‌ّت داده مى‏شود، فرشته‏اى‏ آن را در طبقى مى‏گیرد، که شعاع آن درخشان است، و به هفت آسمان مى‏رسد، پس لب قبر مى‏ایستد، و فریاد مى‏کند: السّلام علیکم یا اهل القبور اهل‏شما این هدیه را به سوى شما فرستادند، پس می‌ّت آن را مى‏گیرد، و وارد قبر خود مى‏کند، و خوابگاهش با آن گسترده مى‏شود، سپس فرمود: هرکس می‌ّت را با دادن صدقه مهربانى کند، براى اوست نزد خدا از پاداش، مانند کوه احد، و روز قیامت در سایه عرش خدا مى‏باشد، روزى که سایه‏اى جز سایه عرش خدا نیست. زنده و و مرده به این صدقه نجات مى‏یابند. حکایت شده: امیر خراسان را در خواب دیدند، که مى‏گفت: براى من آنچه را که براى سگان خود مى‏اندازید بفرستید، که به آن نیازمندم