شیخ ثقة جلیل القدر، جعفر بن قولویه قمى، از عمرو بن عثمان رازى روایت کرده که گفت: از حضرت موسى بن جعفر علیه السّلام‏ شنیدم که مى‏فرمود: هرکه بر زیارت ما قادر نباشد، پس زیارت کند صالحان از دوستان ما را، تا ثواب زیارت ما را براى او نوشته‏ شود، و کسى‏که بر صله و نیکى به ما ناتوان باشد، با صالحان از دوستان ما از در صله و نیکى برآید، تا براى او ثواب صله و نیکى به ما نوشته‏ شود. و نیز به صند صحیح از محمد بن احمد بن یحیى الاشعرى روایت کرده که من در فید] جایى است در راه مکه [با على بن بلال به جانب قبر محمّد بن اسماعیل بن بزیع روانه شدیم، على بن بلال به من گفت: صاحب این قبر براى من، از حضرت رضا علیه السّلام روایت کرد: هرکه به نزد قبر برادر مؤمن خود بیاید، و دست بر قبر گذارد، و هفت بار سوره «قدر» را بخواند، و روز فزع اکبر [یعنى ترس بزرگ روز قیامت] ایمن شود. و در روایت دیگرى مانند همین مطلب را نقل کرده، جز آنکه در آن آمده: رو به قبله کند. فقیر گوید: این ایمن بودن که، روایت بر آن دلالت دارد، ممکن است‏ براى خواننده باشد، چنانکه ظاهر حدیث چنین است و احتمال دارد براى صاحب قبر باشد چنانکه آن را تایید مى‏کند حدیثى که بعد از این از سید ابن‏ طاووس نقل می‌شود. و نیز در کامل الزیارات به سند معتبر نقل شده، عبد الرحمن بن ابى عبد الله، به حضرت صادق علیه السّلام عرضه داشت، چگونه دست خود را بر قبور مسلمانان بگذارم؟ پس حضرت با دست خود اشاره به زمین فرمود، و دست را بر زمین نهاد در حالى که مقابل قبله بودند. و نیز به سند صحیح روایت شده‏ عبد الله بن سنان به حضرت صادق علیه السّلام عرض کرد، چگونه باید بر اهل قبور سلام کرد؟ فرمود: مى‏گویى:

السَّلامُ عَلَى أَهْلِ الدِّیَارِ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُسْلِمِینَ أَنْتُمْ لَنَا فَرَطٌ وَ نَحْنُ إِنْ شَاءَ اللهُ بِکُمْ لاحِقُونَ

سلام بر اهل‏ دیار از مؤمنان و مسلمانان، شما پیشروان ما بودید، و ما هم انشاء الله به شما ملحق مى‏شویم

و از حضرت حسین علیه السّلام روایت شده: هرکه وارد قبرستان شود و بگوید:

اللهُمَّ رَبَّ هَذِهِ الْأَرْوَاحِ الْفَانِیَةِ وَ الْأَجْسَادِ الْبَالِیَةِ وَ الْعِظَامِ النَّخِرَةِ الَّتِی خَرَجَتْ مِنَ الدُّنْیَا وَ هِیَ بِکَ مُؤْمِنَةٌ أَدْخِلْ عَلَیْهِمْ رَوْحا مِنْکَ وَ سَلاما مِنِّی

اى پروردگار این ارواح فناپذیر و پیکرهاى پوسیده و استخوانهاى خاکسترشده‏اى که از دنیا خارج شدند، درحالى‏که مؤمن به تو بودند، نسیم رحمتى‏ از جانب خود، و سلامى از من بر آنان وارد کن

حق تعالى براى او به عدد خلق، از زمان آدم تا قیام قیامت، حسنات‏ بنویسد، و از امیر مؤمنان علیه السّلام روایت شده است، هرکه وارد قبرستان شود و بگوید:

السَّلامُ عَلَى أَهْلِ لا إِلَهَ اِلّا اللهُ مِنْ أَهْلِ لا إِلَهَ اِلّا اللهُ یَا أَهْلَ لا إِلَهَ اِلّا اللهُ بِحَقِّ لا إِلَهَ اِلّا اللهُ کَیْفَ وَجَدْتُمْ قَوْلَ لا إِلَهَ اِلّا اللهُ مِنْ لا إِلَهَ اِلّا اللهُ یَا لا إِلَهَ اِلّا اللهُ بِحَقِّ لا إِلَهَ اِلّا اللهُ اغْفِرْ لِمَنْ قَالَ لا إِلَهَ اِلّا اللهُ وَ احْشُرْنَا فِی زُمْرَةِ مَنْ قَالَ لا إِلَهَ اِلّا اللهُ مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللهِ عَلِیٌّ وَلِیُّ اللهِ.

سلام بر اهل لا اله الا الله، از اهل لا اله الا الله، اى اهل لا اله الا الله، به حق لا اله الا الله، چگونه یافتید سخن لا اله الا الله، را از لا اله الا الله، اى لا اله الا الله، به حق لا اله‏ الا الله، بیامرز هرکه را گفت لا اله الا الله، و ما را محشور کن در گروه آنان‏که گفتند: لا اله الا الله، محمد رسول‏ الله على ولى الله

حق سبحانه و تعالى ثواب پنجاه سال عبادت را براى او بنویسد و گناه پنجاه ساله را از او و پدر و مادرش محو نماید. و در روایت دیگرى وارد شده است: بهتر سخنى که در قبرستان بگویى، وقتى که از آنجا بگذرى، این است‏ که بایستى و بگویى:

اللهُمَّ وَلِّهِمْ مَا تَوَلَّوْا وَ احْشُرْهُمْ مَعَ مَنْ أَحَبُّوا

خدایا دوست آنان گردان، آنچه را دوست داشتند، و آنان را با هرکه دوست داشتند محشور فرما

سیّد ابن طاووس در «مصباح الزائر» گفته: چون زیارت اهل ایمان را قصد کنى، شایسته است روز پنجشنبه باشد، و گرنه‏ هر وقت که خواستى، و کیفیت زیارت ایشان چنین است، که رو به جانب قبله نمایى، و دست خود را بر قبر گذارى، و بگویى:

اللهُمَّ ارْحَمْ غُرْبَتَهُ وَ صِلْ وَحْدَتَهُ وَ آنِسْ وَحْشَتَهُ وَ آمِنْ رَوْعَتَهُ وَ أَسْکِنْ إِلَیْهِ مِنْ رَحْمَتِکَ رَحْمَةً یَسْتَغْنِی بِهَا عَنْ رَحْمَةِ مَنْ سِوَاکَ وَ أَلْحِقْهُ بِمَنْ کَانَ یَتَوَلاهُ

خدایا به غربتش رحم کن، و به تنهایى‏اش برس، و وحشتش را همدم باش، و ترسش را ایمنى ده، و از رحمتت به او آرامش ده، رحمتى که به سبب آن از رحمت غیر تو بى‏نیاز گردد، و او را به هرکه دوستش دارد ملحق کن‏

سپس سوره «قدر» را هفت بار مى‏خوانى. و در صفت زیارتشان، و ثواب آن، حدیث دیگرى از فضیل روایت شده‏ است که هرکه سوره «قدر» را هفت بار نزد قبر مؤمنى بخواند، حق تعالى فرشته‏اى به سوى قبر او بفرستد، که خدا را نزد قبر او عبادت کند، و حق تعالى ثواب عمل این فرشته را براى آن مرده بنویسد، پس زمانى که از قبرش برانگیخته شود، به هیچ هراسى‏ از هراسهاى قیامت نگذرد، جز آنکه خدا آن هراس را به سبب آن فرشته از او ب گرداند، تا خدا او را وارد بهشت سازد، و با هفت بار «قدر»، سوره «حمد» و «فلق» و «ناس» و «توحید» و «آیة الکرسى» را هر کدام سه بار بخواند. و نیز در صفت زیارت آنها، روایت دیگرى از محمد بن مسلم روایت شده که گفت: خدمت حضرت صادق علیه السّلام عرض‏ کردم: مردگان را زیارت کنیم؟ فرمود: آرى، گفتم: آیا آنها مى‏دانند که ما به زیارتشان رفته‏ایم؟ فرمود: آرى به خدا قسم مى‏دانند، و شاد مى‏شوند، و به شما انس مى‏گیرند، عرض کردم وقتى به زیارتشان مى‏رویم چه بگوییم؟ فرمود بگو:

اللهُمَّ جَافِ الْأَرْضَ عَنْ جُنُوبِهِمْ وَ صَاعِدْ إِلَیْکَ أَرْوَاحَهُمْ وَ لَقِّهِمْ مِنْکَ رِضْوَانا وَ أَسْکِنْ إِلَیْهِمْ مِنْ رَحْمَتِکَ مَا تَصِلُ بِهِ وَحْدَتَهُمْ وَ تُونِسُ بِهِ وَحْشَتَهُمْ إِنَّکَ عَلَى کُلِّ شَیْ‏ءٍ قَدِیرٌ

خدایا زمین را از پهلوهایشان خالى گذار، و ارواحشان را به سوى خود بالا ببر، و از خشنودى خود به آنها عنایت کن، و از رحمتت به آنان آرامش ده، به طورى که با آنان تنهایى‏شان را برطرف کنى، و به وسیله آن ترسشان را همدم شوى به درستى که‏ تو بر هر کار توانایى