پنجم: خواندن «نماز سلمان» به این صورت که ده رکعت نماز گذارد، بعد از هر دو رکعت سلام دهد و در هر رکعت یک مرتبه سوره «حمد»، سه مرتبه «توحید» و سه مرتبه «قل یا ایّها الکافرون» را خوانده و پس از هر سلام دستها را بلند کند و بگوید:
لا إِلَهَ اِلّا اللهُ وَحْدَهُ لا شَرِیکَ لَهُ لَهُ الْمُلْکُ وَ لَهُ الْحَمْدُ یُحْیِی وَ یُمِیتُ وَ هُوَ حَیٌّ لا یَمُوتُ بِیَدِهِ الْخَیْرُ وَ هُوَ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ
معبودى جز خدا نیست، یگانه و بىشریک است، فرمانروایى و سپاس تنها براى اوست، زنده مىکند و مىمیراند، و اوست زندهاى که نمىمیرد، خیر به دست اوست و او بر هر کارى تواناست
سپس بگوید:
اللهُمَّ لا مَانِعَ لِمَا أَعْطَیْتَ وَ لا مُعْطِیَ لِمَا مَنَعْتَ وَ لا یَنْفَعُ ذَا الْجَدِّ مِنْکَ الْجَدُّ
خدایا! از آنچه عطا کردى بازدارندهاى نیست، و آنچه را بازدارىدهندهاى ندارد و شخص کوشا را کوشش از تو بىنیاز نمىکند
سپس دستها را بر چهره خود بکشد. و نیز در روز نیمه ماهر رجب این نماز را با همین کیفیت بخواند، ولى پس از:
عَلَى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ
او بر هر کارى تواناست
بگوید:
إِلَها وَاحِدا أَحَدا فَرْدا صَمَدا لَمْ یَتَّخِذْ صَاحِبَةً وَ لا وَلَدا
معبود، یگانه، یکتا، فرد، مقصود نیازمندان، که همصرى و فرزندى نگرفته است
و هم در روز آخر ماه این عمل را بجا آورد و بعد از: عَلَى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ بگوید
وَ صَلَّى اللهُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِینَ وَ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ اِلّا بِاللهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ.
بر محمّد و خاندان پاکش درود فرست، و جنبش و نیرویى جز به خدا نیست، خداى بر‌تر و بزرگ
پس دستها را بر چهره خود کشیده و حاجتش را بطلب، از فواید این نماز که بسیار است نباید غفلت نمود. و آگاه باش که براى سلمان در روز اوّل ماه رجب نماز دیگرى است که آن ده رکعت است: در هر رکعت سوره «حمد» یک مرتبه و سوره «قل هو الله احد» سه مرتبه خوانده شود. با فضیلت بسیار، که چکیدهاش آمرزش گناهان و در امان ماندن از فتنه قبر، و عذاب قیامت و سلامت یافتن از جذام و پیسى و بیمارى ذات الجنب براى خواننده آن است، و همچنین سیّد ابن طاووس براى این روز چهار رکعت نماز نقل کرده که هرکه مىخواهد به کتاب «اقبال» مراجعه کند. و در این روز، در سال پنجاهوهفت هجرى به قولى ولادت امام باقر علیه السّلام واقع شده، ولى مختار نویسنده در این مورد سوم صفر است. و در روز دوم این ماه در سال ۲۱۲ به قولى ولادت با سعادت امام هادى علیه السّلام و در روز سوم این ماه شهادت آن حضرت در سال دویست و پنجاه و چهار، در شهر سرّمن رأى [سامرّاء] اتّفاق افتاده است، و به قول ابن عیّاش در روز دهم این ماه ولادت حضرت جواد الائمه علیه السلام واقع شده است.
