براى قولنج: بر لوحى یا کتفى (صفحه فلزى) سوره‏هاى «حمد» و «توحید»، و دو «قل اعوذ» را بنگارد، و زیر آنها بنویسد:

اَعُوذُ بِوَجْهِ اللهِ الْعَظیمِ وَ بِعِزَّتِهِ الَّتى لا تُرامُ وَ بِقُدْرَتِهِ الَّتى لا یَمْتَنِعُ مِنْها شَیْئٌ مِنْ شَرِّ هذَا الْوَجَعِ وَ مِنْ شَرِّ ما فیهِ وَ مِنْ شَرِّ ما اَجِدُ مِنْهُ

پناه مى‏برم به جلوه خداى بزرگ، و به عزّتش که به بدى قصد نشود، و به قدرتش، که چیزى از آن‏ سر باز نزند، از شرّ این درد، و از شرّ آنچه در آن است، و از شرّ آنچه از آن مى‏یابم

سپس آن را به آب‏ باران بشوید، و در وقتى که ناشتاست، و نیز به هنگام خواب بیاشامد، ان شاء الله مبارک و سودمند است. براى درد شکم و قولنج: روایت شده: شخصى از درد شکم برادرش، خدمت رسول خدا صلى الله علیه و آله شکایت کرد، حضرت فرمود: به برادرت بگو شربتى از عسل با آب گرم بیاشامد، فرداى آن روز خدمت حضرت آمد و گفت: آن شربت را به‏ او نوشاندم فایده‏اى نبرد، فرمود: [خدا راست گفت، و شکم برادرت دروغ گفت]. برو و به او شربت عسل بده، و آن را هفت‏ مرتبه سوره حمد تعویذ کن، وقتى آن مرد رفت، حضرت به امیر مؤمنان علیه السّلام فرمود: «به درستى که برادر این مرد منافق‏ است، به همین دلیل آن شربت به او سود نمى‏دهد» [البته روشن است که بیان پیامبر صلى الله علیه و آله در مورد نفاق مرد یاد شده به علم آن حضرت‏ مربوط مى‏شود، و نمى‏توان همیشه به استناد عدم تأثیر این تعویذ حکم به نفاق کسى کرد.]