دعایی که در زمان غیبت باید خواند

دعایی که در زمان غیبت باید خواند

هفتم: به سند معتبر روایت شده که شیخ ابو عمرو نایب اول امام عصر صلوات الله علیه به ابو على محمد بن همّام املا فرمود، و به او امر کرد که آن را بخواند. سیّد ابن طاووس در کتاب جمال الاسبوع، پس از ذکر دعاهاى وارد بعد از نماز عصر جمعه، و صلوات کبیره، این دعا را ذکر کرده و گفته: اگر براى‏ تو، از تمام آنچه ذکر کردیم عذرى باشد، پس بپرهیز از اینکه خواندن این دعا را واگذارى، به دستى که ما داشتن این دعا را از فضل خدا «جل جلاله» مى‏دانیم که ما را به آن ممتاز ساخته، پس به آن اعتماد کن. و دعا این است:

اللهُمَّ عَرِّفْنِی نَفْسَکَ فَإِنَّکَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِی نَفْسَکَ لَمْ أَعْرِفْ رَسُولَکَ اللهُمَّ عَرِّفْنِی رَسُولَکَ فَإِنَّکَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِی رَسُولَکَ لَمْ أَعْرِفْ حُجَّتَکَ اللهُمَّ عَرِّفْنِی حُجَّتَکَ فَإِنَّکَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِی حُجَّتَکَ ضَلَلْتُ عَنْ دِینِی اللهُمَّ لا تُمِتْنِی مِیتَةً جَاهِلِیَّةً وَ لا تُزِغْ قَلْبِی بَعْدَ إِذْ هَدَیْتَنِی اللهُمَّ فَکَمَا هَدَیْتَنِی لِوِلایَةِ مَنْ فَرَضْتَ عَلَیَّ طَاعَتَهُ مِنْ وِلایَةِ وُلاةِ أَمْرِکَ بَعْدَ رَسُولِکَ صَلَوَاتُکَ عَلَیْهِ وَ آلِهِ حَتَّى وَالَیْتُ وُلاةَ أَمْرِکَ أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ عَلِیَّ بْنَ أَبِی طَالِبٍ وَ الْحَسَنَ وَ الْحُسَیْنَ وَ عَلِیّا وَ مُحَمَّدا وَ جَعْفَرا وَ مُوسَى وَ عَلِیّا وَ مُحَمَّدا وَ عَلِیّا وَ الْحَسَنَ وَ الْحُجَّةَ الْقَائِمَ الْمَهْدِیَّ صَلَوَاتُکَ عَلَیْهِمْ أَجْمَعِینَ اللهُمَّ فَثَبِّتْنِی عَلَى دِینِکَ وَ اسْتَعْمِلْنِی بِطَاعَتِکَ وَ لَیِّنْ قَلْبِی لِوَلِیِّ أَمْرِکَ،

خدایا خود را به من ب‌شناسان، اگر خود را به من نشناسانى، پیامبرت را نشناسم، خدایا پیامبرت را به من ب‌شناسان، اگر پیامبرت را به من نشناسانى، حجّتت را نشناسم، خدایا حجّتت را به من ب‌شناسان، اگر حجّتت را به من نشناسانى، از دینم گمراه شوم. خدایا مرا به مرگ جاهلیّت نمی‌ران، و دلم را پس از اینکه‏ هدایت نمودى، منحرف مکن. خدایا چنان‏که به ولایت کسى‏که طاعتش را بر من واجب کردى، از ولایت والیان امر خود پس از پیامبرت (درود تو بر او و خاندانش) تا زمامدارى والیان امرت امیر مؤمنان على بن ابى‏ طالب و حسن و حسین و على و محمّد و جعفر و موسى و على و محمّد و على و حسن‏ و حجّت قائم مهدى (درود تو بر همه ایشان) قبول کردم، خدایا پس مرا بر دینت ثابت بدار، و تحت فرمانم‏ بکار گیر، و دلم را براى ولىّ امرت نرم کن

وَ عَافِنِی مِمَّا امْتَحَنْتَ بِهِ خَلْقَکَ وَ ثَبِّتْنِی عَلَى طَاعَةِ وَلِیِّ أَمْرِکَ الَّذِی سَتَرْتَهُ عَنْ خَلْقِکَ وَ بِإِذْنِکَ غَابَ عَنْ بَرِیَّتِکَ وَ أَمْرَکَ یَنْتَظِرُ وَ أَنْتَ الْعَالِمُ غَیْرُ الْمُعَلَّمِ بِالْوَقْتِ الَّذِی فِیهِ صَلاحُ أَمْرِ وَلِیِّکَ فِی الْإِذْنِ لَهُ بِإِظْهَارِ أَمْرِهِ وَ کَشْفِ سِتْرِهِ فَصَبِّرْنِی عَلَى ذَلِکَ حَتَّى لا أُحِبَّ تَعْجِیلَ مَا أَخَّرْتَ وَ لا تَأْخِیرَ مَا عَجَّلْتَ وَ لا کَشْفَ مَا سَتَرْتَ وَ لا الْبَحْثَ عَمَّا کَتَمْتَ وَ لا أُنَازِعَکَ فِی تَدْبِیرِکَ وَ لا أَقُولَ لِمَ وَ کَیْفَ وَ مَا بَالُ وَلِیِّ الْأَمْرِ لا یَظْهَرُ وَ قَدِ امْتَلَأَتِ الْأَرْضُ مِنَ الْجَوْرِ وَ أُفَوِّضُ أُمُورِی کُلَّهَا إِلَیْکَ اللهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ أَنْ تُرِیَنِی وَلِیَّ أَمْرِکَ ظَاهِرا نَافِذَ الْأَمْرِ مَعَ عِلْمِی بِأَنَّ لَکَ السُّلْطَانَ وَ الْقُدْرَةَ وَ الْبُرْهَانَ وَ الْحُجَّةَ وَ الْمَشِیَّةَ وَ الْحَوْلَ وَ الْقُوَّةَ فَافْعَلْ ذَلِکَ بِی وَ بِجَمِیعِ الْمُؤْمِنِینَ،

و در سلامت کاملم بدار، از آنچه بندگانت را به آن آزمودى، و بر طاعت‏ ولىّ امرت استوارم کن آنکه او را از دیده بندگانت پوشیده داشتى، و به اذن تو از آفریدگانت پنهان شد، و فرمان تو را انتظار مى‏کشد، و تو داناى بدون تعلیمى به آن هنگامى که صلاح کار ولىّ امرت در آن است در اجازه دادن به او براى آشکار ساختن حکومتش، و برطرف‏ نمودن پرده غیبتش، پس مرا بر این حقیقت شکیبا گردان، تا دوست نداشته باشم پیش‏افتادن چیزى که به تأخیر انداختى، و به تأخیر انداختن چیزى که‏ پیش انداختى، و نه آشکار نمودن چیزى که پنهان ساختى، و نه کنجکاوى در آنچه کتمان کردى، و نه با تو نزاع کنم در تدبیرت، و نه بگویم: براى چه، و چگونه، و چه شده ولى امر ظهور نمى‏کند، و حال آنکه زمین از ستم پر شده، و من واگذار مى‏کنم همه امورم را به تو، خدایا از تو مى‏خواهم ولىّ امرت را آشکار و نافذ الامر به من بنمایانى، با اینکه مى‏دانم تنها براى توست‏ سلطنت و قدرت و برهان، و حجه‏ت و مشیّت و حول و قوّت، این خواهش را نسبت به من و همه اهل ایمان انجام ده

حَتَّى نَنْظُرَ إِلَى وَلِیِّ أَمْرِکَ صَلَوَاتُکَ عَلَیْهِ ظَاهِرَ الْمَقَالَةِ وَاضِحَ الدَّلالَةِ هَادِیا مِنَ الضَّلالَةِ شَافِیا مِنَ الْجَهَالَةِ أَبْرِزْ یَا رَبِّ مُشَاهَدَتَهُ وَ ثَبِّتْ قَوَاعِدَهُ وَ اجْعَلْنَا مِمَّنْ تَقَرُّ عَیْنُهُ بِرُؤْیَتِهِ وَ أَقِمْنَا بِخِدْمَتِهِ وَ تَوَفَّنَا عَلَى مِلَّتِهِ وَ احْشُرْنَا فِی زُمْرَتِهِ اللهُمَّ أَعِذْهُ مِنْ شَرِّ جَمِیعِ مَا خَلَقْتَ وَ ذَرَأْتَ وَ بَرَأْتَ وَ أَنْشَأْتَ وَ صَوَّرْتَ وَ احْفَظْهُ مِنْ بَیْنِ یَدَیْهِ وَ مِنْ خَلْفِهِ وَ عَنْ یَمِینِهِ وَ عَنْ شِمَالِهِ [وَ مِنْ فَوْقِهِ وَ مِنْ تَحْتِهِ‏] بِحِفْظِکَ الَّذِی لا یَضِیعُ مَنْ حَفِظْتَهُ بِهِ وَ احْفَظْ فِیهِ رَسُولَکَ وَ وَصِیَّ رَسُولِکَ عَلَیْهِ وَ آلِهِ السَّلامُ اللهُمَّ وَ مُدَّ فِی عُمْرِهِ وَ زِدْ فِی أَجَلِهِ وَ أَعِنْهُ عَلَى مَا وَلَّیْتَهُ وَ اسْتَرْعَیْتَهُ وَ زِدْ فِی کَرَامَتِکَ لَهُ فَإِنَّهُ الْهَادِی الْمَهْدِیُّ وَ الْقَائِمُ الْمُهْتَدِی وَ الطَّاهِرُ التَّقِیُّ الزَّکِیُّ النَّقِیُّ الرَّضِیُّ الْمَرْضِیُّ الصَّابِرُ الشَّکُورُ الْمُجْتَهِدُ،

تا ولىّ امرت (درود تو بر او) را ببینم، نمایان گفتار، روشن دلالت، هدایتگر از گمراهى، شفابخش از نادانى، آشکار فرما اى پروردگارم دیدارش را، و استوار کن پایه‏هاى کارش را، و ما را از آنانى قرار ده‏ که چشمش به دیدار حضرتش روشن شود، و ما را به خدمتش بگمار، و بر آیینش بمیران، و در گروهش محشور گردان، خدایا پناهش ده از شرّ همه آنچه خلق کردى و آفریدى و پدید آوردى و پروریدى و صورت دادى، و او را نگاه دار از پیش‏رویش‏ و از پشت سرش، و از طرف راست و چپش و بالاى سر و زیر پایش، به نگاهدارى خویش که تباه‏ نمى‏گردد هر که را به آن نگاه دارى، و حفظ کن در وجود او رسول و جانشین رسولت را (بر او و خاندانش درود باد)، خدایا عمرش را طولانى کن، و بر زندگى‏اش بیفزاى، و بر آنچه سرپرستى‏اش دادى، و رعایتش را از او خواستى ارى‏اش ده، و در کرامتت بر او بیفزاى، و به درستى که او هدایتگر و هدایت شده و پاینده و رهیافته، و پاک و پرهیزگار و پاکیزه و بى‏عیب، و خشنود و پسندیده‏ و شکیبا و سپاسگذار و کوشاست

اللهُمَّ وَ لا تَسْلُبْنَا الْیَقِینَ لِطُولِ الْأَمَدِ فِی غَیْبَتِهِ وَ انْقِطَاعِ خَبَرِهِ عَنَّا وَ لا تُنْسِنَا ذِکْرَهُ وَ انْتِظَارَهُ وَ الْإِیمَانَ بِهِ وَ قُوَّةَ الْیَقِینِ فِی ظُهُورِهِ وَ الدُّعَاءَ لَهُ وَ الصَّلاةَ عَلَیْهِ حَتَّى لا یُقَنِّطَنَا طُولُ غَیْبَتِهِ مِنْ قِیَامِهِ وَ یَکُونَ یَقِینُنَا فِی ذَلِکَ کَیَقِینِنَا فِی قِیَامِ رَسُولِکَ صَلَوَاتُکَ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ مَا جَاءَ بِهِ مِنْ وَحْیِکَ وَ تَنْزِیلِکَ فَقَوِّ قُلُوبَنَا عَلَى الْإِیمَانِ بِهِ حَتَّى تَسْلُکَ بِنَا عَلَى یَدَیْهِ مِنْهَاجَ الْهُدَى وَ الْمَحَجَّةَ الْعُظْمَى وَ الطَّرِیقَةَ الْوُسْطَى وَ قَوِّنَا عَلَى طَاعَتِهِ وَ ثَبِّتْنَا عَلَى مُتَابَعَتِهِ [مُشَایَعَتِهِ‏] وَ اجْعَلْنَا فِی حِزْبِهِ وَ أَعْوَانِهِ وَ أَنْصَارِهِ وَ الرَّاضِینَ بِفِعْلِهِ وَ لا تَسْلُبْنَا ذَلِکَ فِی حَیَاتِنَا وَ لا عِنْدَ وَفَاتِنَا حَتَّى تَتَوَفَّانَا وَ نَحْنُ عَلَى ذَلِکَ لا شَاکِّینَ وَ لا نَاکِثِینَ وَ لا مُرْتَابِینَ وَ لا مُکَذِّبِینَ.

خدایا یقین را از ما مگیر، به خاطر طول زمان غیبتش، و قطع‏شدن خبرش و یادش را به فراموشى مسپار، و همچنین کشیدن انتظارش و ایمان به حضرتش و نیرومندى یقین در ظهورش، و دعا به وجودش، و درود بر او را از یاد ما مبر تا جایى که طول غیبت او از قیامش ناامیدمان نکند، و یقینمان در این موضوع همانند یقینمان در قیامت پیامبرت (درود تو بر او و خاندانش)، و آنچه از وحى و قرآنت آورده باشد، پس دلهاى ما را بر ایمان به او نیرومند ساز، تا ببرى ما را به دست او در مسیر هدایت، و بزرگراه بزرگ‌تر، و راه‏ میانه‏‌تر، و ما را بر طاعت او نیرومند کن، و بر پیروى‏اش استوار فرما، و قرارمان ده در گروه و یاوران و یاران او، و کسانى که به کار حضرتش خشنودند، و این حقایق را در زندگى و نه در هنگام مرگ از ما مگیر، تا ما را بمیرانى و ما بر این حقایق باشیم، و از شک‏کنندگان و پیمان‏شکنان و تردیدداران، و تکذیبگران نباشیم

اللهُمَّ عَجِّلْ فَرَجَهُ وَ أَیِّدْهُ بِالنَّصْرِ وَ انْصُرْ نَاصِرِیهِ وَ اخْذُلْ خَاذِلِیهِ وَ دَمْدِمْ عَلَى مَنْ نَصَبَ لَهُ وَ کَذَّبَ بِهِ وَ أَظْهِرْ بِهِ الْحَقَّ وَ أَمِتْ بِهِ الْجَوْرَ وَ اسْتَنْقِذْ بِهِ عِبَادَکَ الْمُؤْمِنِینَ مِنَ الذُّلِّ وَ انْعَشْ بِهِ الْبِلادَ وَ اقْتُلْ بِهِ جَبَابِرَةَ الْکُفْرِ الْجَبَابِرَةَ وَ الْکَفَرَةَ مصباح الزایر وَ اقْصِمْ بِهِ رُءُوسَ الضَّلالَةِ وَ ذَلِّلْ بِهِ الْجَبَّارِینَ وَ الْکَافِرِینَ وَ أَبِرْ بِهِ الْمُنَافِقِینَ وَ النَّاکِثِینَ وَ جَمِیعَ الْمُخَالِفِینَ وَ الْمُلْحِدِینَ فِی مَشَارِقِ الْأَرْضِ وَ مَغَارِبِهَا وَ بَرِّهَا وَ بَحْرِهَا وَ سَهْلِهَا وَ جَبَلِهَا حَتَّى لا تَدَعَ مِنْهُمْ دَیَّارا وَ لا تُبْقِیَ لَهُمْ آثَارا طَهِّرْ مِنْهُمْ بِلادَکَ وَ اشْفِ مِنْهُمْ صُدُورَ عِبَادِکَ وَ جَدِّدْ بِهِ مَا امْتَحَى مِنْ دِینِکَ،

خدایا در گشایش امرش شتاب کن، و به‏ یارى خود تأییدش کن، و یارش را یارى ده، و واگذارکننده‏اش را خوار نما، و هلاک کن هرکه را که با او طرح دشمنى اندازد، و او را تکذیب کند، و حق را بر او آشکار کن، و ستم را به وسیله او بمیران، و بندگان مؤمنت را به وسیله او از خوارى رهایى ده، و کشورهایت را او زنده‏ و سرسبز کن، و گردنکشان کفر را به دست او به قتل برسان، و سرکرده‏هاى گمراهى را به او درهم شکن، و جبّاران و کافران را به وسیله او خوار کن، و به قدرت او نابود کن منافقان، و پیمان‏شکنان و همه مخالفان و بى‏دینان را در مشرقهاى زمین و مغربهایش، در خشکیها و دریاهایش، و همواریها و کوههایش، تا نگذارى از آنان احدى را، و باقى نگذارى براى آنان آثارى را، کشورهایت را از این ناپاکان پاک کن، و با انتقام گرفتن از آنان، سینه‏هاى بندگانت را شفا بخش، و به‏ وسله او تازه کن، آنچه از دینت کهنه شده

وَ أَصْلِحْ بِهِ مَا بُدِّلَ مِنْ حُکْمِکَ وَ غُیِّرَ مِنْ سُنَّتِکَ حَتَّى یَعُودَ دِینُکَ بِهِ وَ عَلَى یَدَیْهِ غَضّا جَدِیدا صَحِیحا لا عِوَجَ فِیهِ وَ لا بِدْعَةَ مَعَهُ حَتَّى تُطْفِئَ بِعَدْلِهِ نِیرَانَ الْکَافِرِینَ فَإِنَّهُ عَبْدُکَ الَّذِی اسْتَخْلَصْتَهُ لِنَفْسِکَ وَ ارْتَضَیْتَهُ لِنَصْرِ دِینِکَ وَ اصْطَفَیْتَهُ بِعِلْمِکَ وَ عَصَمْتَهُ مِنَ الذُّنُوبِ وَ بَرَّأْتَهُ مِنَ الْعُیُوبِ وَ أَطْلَعْتَهُ عَلَى الْغُیُوبِ وَ أَنْعَمْتَ عَلَیْهِ وَ طَهَّرْتَهُ مِنَ الرِّجْسِ وَ نَقَّیْتَهُ مِنَ الدَّنَسِ اللهُمَّ فَصَلِّ عَلَیْهِ وَ عَلَى آبَائِهِ الْأَئِمَّةِ الطَّاهِرِینَ وَ عَلَى شِیعَتِهِ الْمُنْتَجَبِینَ وَ بَلِّغْهُمْ مِنْ آمَالِهِمْ مَا یَأْمُلُونَ وَ اجْعَلْ ذَلِکَ مِنَّا خَالِصا مِنْ کُلِّ شَکٍّ وَ شُبْهَةٍ وَ رِیَاءٍ وَ سُمْعَةٍ حَتَّى لا نُرِیدَ بِهِ غَیْرَکَ وَ لا نَطْلُبَ بِهِ اِلّا وَجْهَکَ،

و به او اصلاح کن آنچه از قانونت، به قانون دیگر تبدیل شده، و از آیینت دگرگون گشته، تا دین تو به وجود او، و به دست او بازگردد، با طراوت و تازه و بى‏عیب که نباشد در آن هیچ کجى، و نه همراه آن هیچ بدعت، تا به‏ دادگرى‏اش خاموش کنى، آتش کافران را، چه او بنده توست بنده‏اى که براى خود برگزیدى، و او را براى دینت پسندیدى، و با دانشت اختیارش نمودى، و از گناهان نگاهش داشتى، و از عیوب مبّرایش کردى، و بر نهانها آگاهش فرمودى، و به او نعمت دادى، و از پلیدى پاکش ساختى، و از ناپاکى، نظیفش فرمودى. خدایا درود فرست‏ بر او و بر پدرانش آن امامان پاک، و بر شیعیان نجیبش، و آنان را به آرزوهایشان، هر آنچه آرزو مى‏کنند برسان، و این خواسته‏ها را از ما خالص گردان، از هر شک و شبهه و خودنمایى و شهرت‏طلبى، تا با آه غیر تو را نخواهیم، و جز خاطر تو را نجوییم

اللهُمَّ إِنَّا نَشْکُو إِلَیْکَ فَقْدَ نَبِیِّنَا وَ غَیْبَةَ إِمَامِنَا [وَلِیِّنَا] وَ شِدَّةَ الزَّمَانِ عَلَیْنَا وَ وُقُوعَ الْفِتَنِ بِنَا وَ تَظَاهُرَ الْأَعْدَاءِ عَلَیْنَا وَ کَثْرَةَ عَدُوِّنَا وَ قِلَّةَ عَدَدِنَا اللهُمَّ فَافْرُجْ ذَلِکَ عَنَّا بِفَتْحٍ مِنْکَ تُعَجِّلُهُ وَ نَصْرٍ مِنْکَ تُعِزُّهُ وَ إِمَامِ عَدْلٍ تُظْهِرُهُ إِلَهَ الْحَقِّ آمِینَ اللهُمَّ إِنَّا نَسْأَلُکَ أَنْ تَأْذَنَ لِوَلِیِّکَ فِی إِظْهَارِ عَدْلِکَ فِی عِبَادِکَ وَ قَتْلِ أَعْدَائِکَ فِی بِلادِکَ حَتَّى لا تَدَعَ لِلْجَوْرِ یَا رَبِّ دِعَامَةً اِلّا قَصَمْتَهَا وَ لا بَقِیَّةً اِلّا أَفْنَیْتَهَا وَ لا قُوَّةً اِلّا أَوْهَنْتَهَا وَ لا رُکْنا اِلّا هَدَمْتَهُ وَ لا حَدّا اِلّا فَلَلْتَهُ وَ لا سِلاحا اِلّا أَکْلَلْتَهُ وَ لا رَایَةً اِلّا نَکَّسْتَهَا وَ لا شُجَاعا اِلّا قَتَلْتَهُ وَ لا جَیْشا اِلّا خَذَلْتَهُ وَ ارْمِهِمْ یَا رَبِّ بِحَجَرِکَ الدَّامِغِ وَ اضْرِبْهُمْ بِسَیْفِکَ الْقَاطِعِ وَ بَأْسِکَ الَّذِی لا تَرُدُّهُ عَنِ الْقَوْمِ الْمُجْرِمِینَ وَ عَذِّبْ أَعْدَاءَکَ وَ أَعْدَاءَ وَلِیِّکَ وَ أَعْدَاءَ رَسُولِکَ صَلَوَاتُکَ عَلَیْهِ وَ آلِهِ بِیَدِ وَلِیِّکَ وَ أَیْدِی عِبَادِکَ الْمُؤْمِنِینَ.

خدایا به تو شکایت مى‏کنیم، از فقدان پیامبران، و غیبت اماممان، و سختى زمانه علیه وجودمان، و فرودآمدن فتنه‏ها بر سرمان، و پشت‏به‏پشت هم دادن دشمنان به زیانمان، و بسیارى‏ دشمنانمان، و کمى نفراتمان، خدایا این گرفتاریها را از ما بگشا، به گشایشى از جانب خویش که آن را زود برسانى، و نصرتى از سوى خود که با عزّت‏ توأمش فرمایى، و پیشواى عدالتى که آشکارش سازى، اى پرستیده حق آمین، خداى از تو مى‏خواهیم، به ولىّ‏ات براى آشکار کردن دادگرى در میان بندگانت، و کشتن دشمنان در کشورهایت اجازه دهى، تا ستونى براى ستم، اى پروردگارم باقى نگذارى مگر آنکه درهم شکنى، و نه باقى‏ مانده‏اى جز آنکه نابود گردانى، و نه نیرویى مگر سستش نمایى، و نه پایه‏اى جز آنکه در هم فرو ریزى، و نه برّنده‏اى جز آنکه کند کنى، و نه اسلحه‏اى جز آنکه‏ از کار اندازى، و نه پرچمى جز آنکه سرنگون سازى، و نه پهلوانى جز آنکه به قتل رسانى، و نه لشگرى جز آنکه شکست دهى، و سنگ‏ بارانشان کن، به سنگ درهم کوبنده‏ات، و بزن آنان را به شمشیر برنده‏ات، و انتقامت که آن را از مردمان بدکار بازنمى‏گردانى، و عذاب کن دشمنانت، و دشمنانت، و دشمنان ولىّ‏ات و دشمنان رسولت (درود تو بر او و خاندانش) به دست ولیت و دست بندگانت با ایمانت

اللهُمَّ اکْفِ وَلِیَّکَ وَ حُجَّتَکَ فِی أَرْضِکَ هَوْلَ عَدُوِّهِ وَ کَیْدَ مَنْ أَرَادَهُ [کَادَهُ‏] وَ امْکُرْ بِمَنْ مَکَرَ بِهِ وَ اجْعَلْ دَائِرَةَ السَّوْءِ عَلَى مَنْ أَرَادَ بِهِ سُوءا وَ اقْطَعْ عَنْهُ مَادَّتَهُمْ وَ أَرْعِبْ لَهُ قُلُوبَهُمْ وَ زَلْزِلْ أَقْدَامَهُمْ وَ خُذْهُمْ جَهْرَةً وَ بَغْتَةً وَ شَدِّدْ عَلَیْهِمْ عَذَابَکَ وَ أَخْزِهِمْ فِی عِبَادِکَ وَ الْعَنْهُمْ فِی بِلادِکَ وَ أَسْکِنْهُمْ أَسْفَلَ نَارِکَ وَ أَحِطْ بِهِمْ أَشَدَّ عَذَابِکَ وَ أَصْلِهِمْ نَارا وَ احْشُ قُبُورَ مَوْتَاهُمْ نَارا وَ أَصْلِهِمْ حَرَّ نَارِکَ فَإِنَّهُمْ أَضَاعُوا الصَّلاةَ وَ اتَّبَعُوا الشَّهَوَاتِ وَ أَضَلُّوا عِبَادَکَ وَ أَخْرَبُوا بِلادَکَ اللهُمَّ وَ أَحْیِ بِوَلِیِّکَ الْقُرْآنَ وَ أَرِنَا نُورَهُ سَرْمَدا لا لَیْلَ فِیهِ وَ أَحْیِ بِهِ الْقُلُوبَ الْمَیِّتَةَ،

خدایا کفایت کن ولىّ‏ات، و حجّتت را در زمین، از هراس‏ دشمنش، و از نیرنگ هر که قصد او کند، و حیله کن با هرکه به او حیله ورزد، و بگردان گردشهاى بد روزگار را علیه هرکس که به او قصد بد کند، و ریشه آنها را از او قطع کن، و رعب او را در دلهاى آنان درانداز، و قدمهایشان را بلغزان، و آنها را آشکارا و ناگهان بگیر، و عذابت را بر آنان سخت کن، و در میان بندگانت رسوایشان ساز، و در کشورهایت به لعنت گرفتارشان گردان، و در قعر آتش‏ جایشان ده، و شدید‌ترین عذابت را بر آنان فرو انداز، و با آتش دوزخ ملازمشان نما، و گورهاى مردگانشان را از آتش پر کن، و در سوز آتششت‏ واردشان ساز، که اینان نماز را تباه کردند، و از شهوات پیروى نمودند، و بندگانت را به گمراهى کشیدند، و کشورهایت را ویران کردند. خدایا به دست ولىّ‏ات قرآن را زنده کن، و همیشه نورش را به ما بنمایان که شبى در آن نباشد، و دلهاى مرده را به وسیله او زنده کن،

وَ اشْفِ بِهِ الصُّدُورَ الْوَغِرَةَ وَ اجْمَعْ بِهِ الْأَهْوَاءَ الْمُخْتَلِفَةَ عَلَى الْحَقِّ وَ أَقِمْ بِهِ الْحُدُودَ الْمُعَطَّلَةَ وَ الْأَحْکَامَ الْمُهْمَلَةَ حَتَّى لا یَبْقَى حَقٌّ اِلّا ظَهَرَ وَ لا عَدْلٌ اِلّا زَهَرَ وَ اجْعَلْنَا یَا رَبِّ مِنْ أَعْوَانِهِ وَ مُقَوِّیَةِ سُلْطَانِهِ وَ الْمُؤْتَمِرِینَ لِأَمْرِهِ وَ الرَّاضِینَ بِفِعْلِهِ وَ الْمُسَلِّمِینَ لِأَحْکَامِهِ وَ مِمَّنْ لا حَاجَةَ بِهِ إِلَى التَّقِیَّةِ مِنْ خَلْقِکَ وَ أَنْتَ یَا رَبِّ الَّذِی تَکْشِفُ الضُّرَّ وَ تُجِیبُ الْمُضْطَرَّ إِذَا دَعَاکَ وَ تُنْجِی مِنَ الْکَرْبِ الْعَظِیمِ فَاکْشِفِ الضُّرَّ عَنْ وَلِیِّکَ وَ اجْعَلْهُ خَلِیفَةً فِی أَرْضِکَ کَمَا ضَمِنْتَ لَهُ اللهُمَّ لا تَجْعَلْنِی مِنْ خُصَمَاءِ آلِ مُحَمَّدٍ عَلَیْهِمُ السَّلامُ وَ لا تَجْعَلْنِی مِنْ أَعْدَاءِ آلِ مُحَمَّدٍ عَلَیْهِمُ السَّلامُ وَ لا تَجْعَلْنِی مِنْ أَهْلِ الْحَنَقِ وَ الْغَیْظِ عَلَى آلِ مُحَمَّدٍ عَلَیْهِمُ السَّلامُ فَإِنِّی أَعُوذُ بِکَ مِنْ ذَلِکَ فَأَعِذْنِی وَ أَسْتَجِیرُ بِکَ فَأَجِرْنِی اللهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اجْعَلْنِی بِهِمْ فَائِزا عِنْدَکَ فِی الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ وَ مِنَ الْمُقَرَّبِینَ آمِینَ رَبَّ الْعَالَمِینَ.

و سینه‏هاى آکنده از کینه را به او بهبودى بخش، و آراى پراکنده را به دست او بر پایه حق گرد آورد، و حدود معطّل شده و احکام فرو گذاشته را به او بر پا بدار، تا حقّى بجا نماند جز آنکه آشکار گردد، و نه عدالتى جز آنکه شکوفا شود، و قرار ده ما را اى پروردگار از یاران و نیرودهدنگان سلطنت و فرمانبرداران فرمان و خشنودان به عمل و تسلیم‏شوندگان‏ به احکامش، و از آنانى که نیاز به پنهان‏کارى از بیم مردم نداشته باشند، و تو اى پروردگارم که گرفتارى را بر طرف‏ مى‏کنى، و بى‏چاره را اگر خواندت اجابت مى‏کنى، و نجات مى‏دهى از اندوه بزرگ، پس گرفتارى را از ولىّ‏ات برطرف‏ کن، و او را خلیفه خود، در زمینت قرار ده، چنان‏که براى او تعهّد نموده‏اى. خدایا، ما را قرار مده، از رودروشدگان با خاندان محمّد (درود بر ایشان)، و از دشمنان خاندان محمّد (درود بر ایشان)، و از کینه‏دوزان بر خاندان محمّد (درود بر ایشان)، که من از این امور به تو پناه مى‏آورم، پس پناهم بده، و از تو پناه مى‏خواهم‏ پس در پناهم بگیر، خدایا بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست، و مرا از جانب خود به وسیله ایشان رستگار کن، در دنیا و آخرت، و از مقرّبان درگاهت قرار ده، آمین اى پروردگار جهانیان