بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ أَلَمْ نَشْرَحْ لَكَ صَدْرَكَ ( ١ )

(ای رسول گرامی) آیا ما تو را (به نعمت حکمت و رسالت) شرح صدر (و بلندی همّت) عطا نکردیم؟

وَوَضَعْنَا عَنْكَ وِزْرَكَ ( ٢ )

و بار سنگین (گناه) را (به اعطای مقام عصمت) از تو برداشتیم.

الَّذِي أَنْقَضَ ظَهْرَكَ ( ٣ )

در صورتی که آن بار سنگین ممکن بود پشت تو را گران دارد.

وَرَفَعْنَا لَكَ ذِكْرَكَ ( ٤ )

و نام نکوی تو را (به رغم دشمنان، در عالم) بلند کردیم.

فَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْرًا ( ٥ )

پس (بدان که به لطف خدا) با هر سختی البته آسانی هست.

إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْرًا ( ٦ )

و با هر سختی البته آسانی هست.

فَإِذَا فَرَغْتَ فَانْصَبْ ( ٧ )

پس چون از نماز و طاعت پرداختی برای دعا همت مصروف دار.

وَإِلَىٰ رَبِّكَ فَارْغَبْ ( ٨ )

و به سوی خدای خود همیشه متوجه و مشتاق باش.