سوره الفلق

سوره الفلق

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ ( ١ )

بگو: من پناه می‌جویم به خدای فروزنده صبح روشن.

مِنْ شَرِّ مَا خَلَقَ ( ٢ )

از شرّ مخلوقات (شریر و مردم بد اندیش).

وَمِنْ شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ ( ٣ )

و از شرّ شب تار هنگامی که (از پی آزار) در آید (و حشرات موذی و جنایتکاران و فتنه انگیران را به کمک ظلمتش به ظلم و جور و ستم بر انگیزد).

وَمِنْ شَرِّ النَّفَّاثَاتِ فِي الْعُقَدِ ( ٤ )

و از شرّ زنان افسونگر که (به جادو) در گره‌ها بدمند.

وَمِنْ شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ ( ٥ )

و از شرّ حسود بد خواه چون شراره آتش رشک و حسد بر افروزد.