المناجاة التاسعة: مناجاة المحبّین

مناجات نهم: رازونیاز شیفتگان

بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانى‏اش همیشگى است‏

إِلَهِی مَنْ ذَا الَّذِی ذَاقَ حَلاوَةَ مَحَبَّتِکَ فَرَامَ مِنْکَ بَدَلا وَ مَنْ ذَا الَّذِی أَنِسَ بِقُرْبِکَ فَابْتَغَى عَنْکَ حِوَلا إِلَهِی فَاجْعَلْنَا مِمَّنِ اصْطَفَیْتَهُ لِقُرْبِکَ وَ وِلایَتِکَ وَ أَخْلَصْتَهُ لِوُدِّکَ وَ مَحَبَّتِکَ وَ شَوَّقْتَهُ إِلَى لِقَائِکَ وَ رَضَّیْتَهُ بِقَضَائِکَ وَ مَنَحْتَهُ بِالنَّظَرِ إِلَى وَجْهِکَ وَ حَبَوْتَهُ بِرِضَاکَ وَ أَعَذْتَهُ مِنْ هَجْرِکَ وَ قِلاکَ وَ بَوَّأْتَهُ مَقْعَدَ الصِّدْقِ فِی جِوَارِکَ وَ خَصَصْتَهُ بِمَعْرِفَتِکَ وَ أَهَّلْتَهُ لِعِبَادَتِکَ وَ هَیَّمْتَ قَلْبَهُ لِإِرَادَتِکَ وَ اجْتَبَیْتَهُ لِمُشَاهَدَتِکَ،

خدایا کیست آن‏که شیرینى محبتت را چشید پس به جاى تو دیگرى را برگزید؟ و کیست آن‏که با مقام قرب تو انس یافت‏ پس مایل به روى برتافتن از تو شد؟ خدایا، ما را از کسانى قرار ده که براى قرب و ولایتت برگزیدى، و براى دوستى و محبتت‏ خالص نمودى، و براى دیدارت مشتاق کردى، و به قضایت راضى ساختى، و نعمت نگاه به جمالت را عطایش کردى، و به خشنودى‏ات مخصوص گرداندى، و از غم هجران و دورى‏ات پناه دادى، و در جوارت در جایگاه راستى جاى‏ دادى، و به شناخت خود اختصاص دادى، و براى بندگى‏ات سزاوار کردى، و به اراده‏ات دلباخته فرمودى، و براى تماشاى جمالت برگزیدى

وَ أَخْلَیْتَ وَجْهَهُ لَکَ وَ فَرَّغْتَ فُؤَادَهُ لِحُبِّکَ وَ رَغَّبْتَهُ فِیمَا عِنْدَکَ وَ أَلْهَمْتَهُ ذِکْرَکَ وَ أَوْزَعْتَهُ شُکْرَکَ وَ شَغَلْتَهُ بِطَاعَتِکَ وَ صَیَّرْتَهُ مِنْ صَالِحِی بَرِیَّتِکَ وَ اخْتَرْتَهُ لِمُنَاجَاتِکَ وَ قَطَعْتَ عَنْهُ کُلَّ شَیْ‏ءٍ یَقْطَعُهُ عَنْکَ اللهُمَّ اجْعَلْنَا مِمَّنْ دَأْبُهُمُ الارْتِیَاحُ إِلَیْکَ وَ الْحَنِینُ وَ دَهْرُهُمُ الزَّفْرَةُ وَ الْأَنِینُ جِبَاهُهُمْ سَاجِدَةٌ لِعَظَمَتِکَ وَ عُیُونُهُمْ سَاهِرَةٌ فِی خِدْمَتِکَ وَ دُمُوعُهُمْ سَائِلَةٌ مِنْ خَشْیَتِکَ وَ قُلُوبُهُمْ مُتَعَلِّقَةٌ بِمَحَبَّتِکَ وَ أَفْئِدَتُهُمْ مُنْخَلِعَةٌ مِنْ مَهَابَتِکَ یَا مَنْ أَنْوَارُ قُدْسِهِ لِأَبْصَارِ

و رویش را براى خود از غیر پاک کردى، و دلش را براى عشقت فارغ نمودى، و آن را به سوى آنچه نزد توست راغب فرمودى، و یادت را به او الهام کردى، و شکرت را نصیبش نمودى، و به طاعتت مشغول ساختى، و او را از بندگان‏ شایسته‏ات گرداندى، و براى رازونیازت انتخاب کردى، و جدا کردى از او هرچه که او را از تو جدا مى‏کند، خدایا ما را ما را از کسانى قرار ده که شیوه‏هاشان آرام گرفتن به درگاه توست در حال زارى و روزگارشان آه و ناله است، و پیشانى‏شان در پیشگاه عظمتت بر سجده، و دیدگانشان در خدمتت بى‏خواب گشته است، و اشکشان از خشیت تو روان، و قلوبشان به عشقت آویخته و دلهایشان از هیبتت از جا کنده است، اى آن‏که انوار قدسش براى دیدگان

مُحِبِّیهِ رَائِقَةٌ وَ سُبُحَاتُ وَجْهِهِ لِقُلُوبِ عَارِفِیهِ شَائِفَةٌ یَا مُنَى قُلُوبِ الْمُشْتَاقِینَ وَ یَا غَایَةَ آمَالِ الْمُحِبِّینَ أَسْأَلُکَ حُبَّکَ وَ حُبَّ مَنْ یُحِبُّکَ وَ حُبَّ کُلِّ عَمَلٍ یُوصِلُنِی إِلَى قُرْبِکَ وَ أَنْ تَجْعَلَکَ أَحَبَّ إِلَیَّ مِمَّا سِوَاکَ وَ أَنْ تَجْعَلَ حُبِّی إِیَّاکَ قَائِدا إِلَى رِضْوَانِکَ وَ شَوْقِی إِلَیْکَ ذَائِدا عَنْ عِصْیَانِکَ وَ امْنُنْ بِالنَّظَرِ إِلَیْکَ عَلَیَّ وَ انْظُرْ بِعَیْنِ الْوُدِّ وَ الْعَطْفِ إِلَیَّ وَ لا تَصْرِفْ عَنِّی وَجْهَکَ وَ اجْعَلْنِی مِنْ أَهْلِ الْإِسْعَادِ وَ الْحِظْوَةِ [الْحُظْوَةِ] عِنْدَکَ یَا مُجِیبُ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ

عاشقانش جلوه‏گر است و بزرگیهاى جمالش براى قلوب عارفانش دیدنى است، اى آرمان دل مشتاقان، اى‏ ‌‌نهایت آروزهاى عاشقان، از تو درخواست مى‏کنم دوستى خودت را و دوستى آنان‏که تو را دوست دارند و دوستى هر کارى که مرا به می‌دان‏ قرب تو مى‏رساند، و اینکه خودت را نزد من محبوب‏‌تر از دیگران قرار دهى و عشقم را به وجودت راهبر به سوى خرسندى‏ات بگردانى‏ و شوقم را به حضرتت بازدارنده از نافرمانى‏ات سازى، خدایا تماشاى زیبایى وجودت را بر من منّت گذار و به من به دیده عشق و عاطفه بنگر، و روى از من متاب، و مرا نزد خود از اهل خوشبختى و بهره‏مندى‏ قرار ده، از اجابت کننده، اى مهربان‏‌ترین مهربانان