جدیرٌ مَنْ اَمَرْتَهُ بِالدُّعآءِ اَنْ یَدْعُوَکَ وَ مَنْ وَعَدْتَهُ بِالاِْجابَةِ اَنْ یَرْجُوَکَ وَلِىَ اللهُمَّ حاجَةٌ قَدْ عَجَزَتْ عَنْها حیلَتى وَکَّلَتْ فیها طاقَتى وَ ضَعُفَ عَنْ مَرامِها قُوَّتى وَ سَوَّلَتْ لى نَفْسِىَ الاَْمّارَةُ بِالسّوءِ وَ عَدُوِّىَ الْغَرُورُ الَّذى اَنَا مِنْهُ مَبْلُوُّ اَنْ اَرْغَبَ اِلَیْکَ فیها، اَللّهُمَّ وَاَنْجِحْها بِاَیْمَنِ النَّجاحِ وَاهْدِها سَبیلَ الْفَلاحِ وَاشْرَحْ بِالرَّجآءِ لاِِسْعافِکَ صَدْرى وَ یَسِّرْ فى اَسْبابِ الْخَیْرِ اَمْرى وَ صَوِّرْ اِلَىَّ الْفَوْزَ بِبُلُوغِ ما رَجَوْتُهُ بِالْوُصُولِ اِلى ما اَمَّلْتُهُ وَ وَفِّقْنِى اللهُمَّ فى قَضآءِ حاجَتى بِبُلُوغِ اُمْنِیَّتى وَ تَصْدیقِ رَغْبَتى وَاَعِذْنِى اللهُمَّ بِکَرَمِکَ مِنَ الْخَیْبَةِ وَالْقُنُوطِ وَالاَْناةِ وَالتَّثْبیطِ اَللّهُمَّ اِنَّکَ مَلىءٌ بِالْمَنائِحِ الْجَزیلَةِ وَفِىُّ بِها وَ اَنْتَ عَلى کُلِّ شَىْءٍ قَدیرٌ بِعِبادِکَ خَبیرٌ بَصیرٌ

سزاوار است که فرمان دعا به او دادى تو را بخواند، و کسى‏که وعده اجابت به او دادى به تو امید بندد، برایم خدایا حاجتى است، که چاره‏ام از آن ناتوان شده، و طاقتم در آن وامانده، و از طلبش نیرویم‏ سست گشته، نفس اماره‏ام به بدى برایم آرایش نموده، و دشمنم، آن دشمن فریبایى که من از او در بلایم، از اینکه در آن حاجتم به سوى تو میل کنم، خدایا آن را برآور، به مبارک‏‌ترین روا کردن، و هدایتش کن به راه رستگارى، و باز کن به امید یارى‏ات سینه‏ام را، و آسان کن در اسباب خیر کارم را، و برایم رستگارى را نقش‏ بند، به رسیدن آنچه به آن امید بستم، با پیوستن آنچه آن را آرزو نمودم، و موفقم بدار خدایا در برآوردن حاجتم، به رسیدن به آرزویم، و درست درآمدن اشتیاقم، و پناهم ده خدایا به کرامت از ناامیدى و یأس و تنبلى و بازآمدن از کار، خدایا تو توانا بر عنایت عطاهاى بسیارى و وفاکننده به آنهایى، و تو بر هرچیز توانایى، و به بندگانت آگاه و بینایى‏ [دعاى پرده نگاهبانان]