و آن پنج دعاست. اوّل: از معاویة بن عمّار نقل شده: از امام صادق علیه السّلام درخواست کردم تا براى رزق دعایى تعلیم من فرماید، آن حضرت این دعا را به من آموخت، و من براى زیاد شدن رزق، چیزى بهتر از این ندیدم.

اَللّهُمَّ ارْزُقْنى مِنْ فَضْلِکَ الْواسِعِ الْحَلالِ الطَّیِّبِ رِزْقاً واسِعاً حَلالاً طَیِّباً بَلاغاً لِلدُّنْیا وَالاْخِرَةِ صَبّاً صَبّاً هَنیَّئاً مَری ئاً مِنْ غَیْرِ کَدٍّ وَلا مَنٍّ مِنْ اَحَدٍ مِنْ خَلْقِکَ اِلّا سَعَةً مِنْ فَضْلِکَ الْواسِعِ فَاِنَّکَ قُلْتَ وَاسْئَلُوا اللهَ مِنْ فَضْلِهِ فَمِنْ فَضْلِکَ اَسْئَلُ وَ مِنْ عَطِیَّتِکَ اَسْئَلُ وَ مِنْ یَدِکَ الْمَلاْ اَسْئَلُ

خداى نصیبم کن از فضل گسترده‏ات، حلال پاکیزه روزى فراخ حلال پاک‏رساى براى‏ دنیا و آخرت، ریزان‏ریزان گوارا لذیذ بدون زحمت و بدون منّت از احدى از بندگانت، جز وسعتى از فضل واسعت، زیرا تو فرمودى: «از فضل خدا بخواهید» پس از فضل تو مى‏خواهم، و از عطاى تو درخواست مى‏نمایم، و از دست پر تو مى‏طلبم

دوم: از امام باقر علیه السّلام روایت شده: به زید شحّام فرمود: براى درخواست روزى، در سجده نماز واجب بگو:

یا خَیْرَ الْمَسْئُولینَ وَ یا خَیْرَ الْمُعْطینَ اُرْزُقْنى وَارْزُقْ عِیالى مِنْ فَضْلِکَ فَاِنَّکَ ذُوالْفَضْلِ الْعَظیمِ

اى بهترین درخواست‏شده، و اى بهترین عطا کننده، مرا و عیالم را از فضلت روزى بخش، به درستى که تو صاحب فضل بزرگى هستى

سوم: از ابو بصیر نقل شده: از حاجت خود به حضرت امام صادق علیه السّلام شکایت کردم، و از آن جناب خواستم، براى‏ روزق دعایى تعلیم من کن، حضرت این دعا را به من آموخت از زمانى که آن را خواندم، دیگر محتاج نشدم، فرمود: در نماز شب در حال سجده بگو:

یا خَیْرَ مَدْعُوٍّ وَ یا خَیْرَ مَسْئُولٍ وَ یا اَوْسَعَ مَنْ اَعْطى وَ یا خَیْرَ مُرْتَجىً اُرْزُقْنى وَ اَوسِعْ عَلَىَّ مِنْ رِزْقِکَ وَ سَبِّبْ لى رِزْقاً مِنْ قِبَلِکَ اِنَّکَ عَلى کُلِّ شَیْئٍ قَدیرٌ

اى بهترین خوانده‏شده، و اى بهترین درخواست‏شده، و اى وسعت‏بخش‏ترین‏ کسى‏که عطا کرد، و اى بهترین امیدشده، روزى‏ام ده و بر من از روزى‏ات وسعت ده، و سبب‏سازى کن برایم روزى را از جانب خودت، به درستى که تو بر هرچیز توانایى

مؤلف گوید: شیخ طوسى در کتاب «مصباح» این دعا را در سجده‏ آخر رکعت، هشتم نافله شب ذکر فرموده. چهارم: روایت شده: رسول خدا صلى الله علیه و آله این دعا را براى طلب‏ روزى تعلیم فرمود:

یا رازِقَ الْمُقِلّینَ وَ یا راحِمَ الْمَساکینَ وَ یا وَلِىَّ الْمُؤْمِنینَ وَ یا ذَا الْقُوَّةِ الْمَتینَ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ اَهْلِ بَیْتِهِ وَارْزُقْنى وَ عافِنى وَ اکْفِنى ما اَهَمَّنى

اى روزى‏دهنده نیازمندان، و اى رحم کننده بر مسکینان، و اى سرپرست مؤمنان، و اى صاحب نیروى استوار، بر محمّد و اهل بیتش درود فرست، روزى‏ام ده، و سلامتى کاملم بخش، و مرا از آنچه به اندیشه‏ام برده کفایت کن

پنجم: ابو بصیر این دعا را براى طلب روزى از حضرت صادق علیه السّلام روایت کرده: و آن حضرت فرموده: این دعالى على‏ بن الحسین علیه السّلام است که خدا را به آن مى‏خواند:

اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ حُسْنَ الْمَعیشَةِ مَعیشَةً اَتَقَوّى بِها عَلى جَمیعِ حَوآئِجى وَ اَتَوَصَّلُ بِها فِى الْحَیوةِ اِلى آخِرَتى مِنْ غَیْرِ اَنْ تُتْرِفَنى فیها فَاَطْغى اَوْ تُقَتِّرَ بِها عَلَىَّ فَاَشْقى اَوْسِعْ عَلَىَّ مِنْ حَلالِ رِزْقِکَ وَ اَفْضِلْ عَلَىَّ مِنْ سَیْبِ فَضْلِکَ نِعْمَةً مِنْکَ سابِغَةً وَ عَطآءً غَیْرَ مَمْنُونٍ ثُمَّ لاتَشْغَلْنى عَنْ شُکْرِ نِعْمَتِکَ بِاِکْثارٍ مِنْها تُلْهینى بَهْجَتُهُ وَ تَفْتِنُنى زَهَراتُ زَهْوَتِهِ وَلا بِاِقْلالٍ عَلَىَّ مِنْها یَقْصُرُ بِعَمَلى کَدُّهُ وَ یَمْلاَُ صَدْرى هَمُّهُ اَعْطِنى مِنْ ذلِکَ یا اِلهى غِنىً عَنْ شِرارِ خَلْقِکَ وَ بَلاغاً اَنالُ بِهِ رِضْوانَکَ وَ اَعُوذُ بِکَ یا اِلهى مِنْ شَرِّ الدُّنْیا وَ شَرِّ ما فیها وَ لاتَجْعَلْ عَلَىَّ الدُّنْیا سِجْناً وَلافِراقَها عَلَىَّ حُزْناً اَخْرِجْنى مِنْ فِتْنَتِها مَرْضِیّاً عَنّى مَقْبُولاً فیها عَمَلى اِلى دارِ الْحَیَوانِ وَ مَساکِنِ الاَْخْیارِ

خدایا نیکى معیشت را از تو مى‏خواهم، معیشتى که به آن‏ بر تمام خواسته‏هایم نیرو گیرم، و به آن در زندگى به آخرتم برسم، بى‏آنکه در فراوانى نعمتم قرار دهى، تا طغیان کنم، یا به آن بر من تنگ گیرى تا بدبخت شوم، از روزى حلالت بر من فراخى ده، و بر من از ریزش فضلت، از نزد خود نعمت کامل و عطاى بى‏منّت عنایت کن، و مرا به فراوانى آن، از شکر نعمتت غافل مکن، که زیبایى‏اش سرگرمم‏ سازد، و خوش‏رنگى‏هاى شگفت‏انگیزش دلم را برباید، و نه با کم‏دادنش به من، که از زحمت در به دست‏آوردنش، عملم براى خدا ضعیف گردد، و اندوهش سینه‏ام را پر کند، اى معبود من، از معیشت آن اندازه به من عطا کن، که بى‏نیازى از بندگان شرّیرت باشد، و رساننده‏اى که به‏ وسیله آن به خشنودى‏ات برسم، اى معبود من، از شرّ دنیا و آنچه در آن است به تو پناه مى‏آورم، دنیا را بر من زندان، و فراقش را بر من اندوه قرار مده، مرا از فتنه‏هاى آن، درحالى‏که از من راضى باشى، و عملم در آن پذیرفته باشد، به جانب‏ خانه زندگى ابدى و خانه‏هاى خوبان بیرون آور

وَ اَبْدِلْنى بِالدُّنْیَا الْفانِیَةِ نَعیمَ الدّارِ الْباقِیَةِ اَللّهُمَّ اِنّى اَعُوذُ بِکَ مِنْ اَزْلِها وَ زِلْزالِها وَ مِنْ سَطَواتِ شَیاطینِها وَ سَلاطینِها وَ نَکالِها وَ مِنْ بَغْىِ مَنْ بَغى عَلَىَّ فیها اَللّهُمَّ مَنْ کادَنى فَکِدْهُ وَ مَنْ اَرادَنى فَاَرِدْهُ وَ فُلَّ عَنّى حَدَّ مَنْ نَصَبَ لى حَدَّهُ وَاَطْفِءْ عَنّى نارَ مَنْ شَبَّ لى وَ قُودَهُ وَاکْفِنى مَکْرَ الْمَکَرَةِ وَ افْقَاْعَنّى عُیُونَ الْکَفَرَةِ وَاکْفِنى هَمَّ مَنْ اَدْخَلَ عَلَىَّ هَمَّهُ وَادْفَعْ عَنّى شَرَّ الْحَسَدَةِ وَاعْصِمْنى مِنْ ذلِکَ بِالسَّکینَةِ وَاَلْبِسْنى دِرْعَکَ الْحَصینَةَ وَاَحْیِنى فى سِتْرِکَ الْواقى وَ اَصْلِحْ لى حالى وَ صَدِّقْ قَوْلى بِفِعالى وَ بارِکْ لى فى اَهْلى وَ مالى

و دنیاى فانى را برایم به نعمت‏خانه باقى تبدیل کن، خدایا از سختى و لرزشهایش و از یورشهاى شیاطین و سلاطین و از عذابش و تجاوز هرکه در آن بر من تجاوز کند به تو پناه مى‏آورم. خدایا هرکه علیه من نقشه کشید، تو علیه او نقش بکش، و هرکه نسبت به من قصد بد دارد، تو نسبت به و او قصد بد کن، و تیزى اسلحه کسى‏که تیزى اسلحه‏اش را براى‏ من قرار داد کند کن، و آتش کسى‏که هیزمش را علیه من افروخته خاموش نما، و فریب فریبکاران را از من کفایت کن، و دیده کافران را از من‏ کور کن، و اندوه کسى‏که اندوهش را بر من دارو نموده کفایت کن، و شرّ حسودان را از من برطرف نما، و مرا از اینها با آرامش حفظ کن، و زره محکمت را به من بپوشان، و در پوشش نگهداریت زنده‏ام‏ بدار، و حالم را اصلاح کن، و گفتارم را به کردارم راست آر، و به من در خاندان و دارایى‏ام برکت ده

مؤلف گوید: در باب دوم، در مقام بیان نمازها، نمازهایى براى زیادشدن روزى ذکر شده که مى‏توانید مراجعه کنید