ثقة الاسلام کلینى در کتاب» کافى «، به سند معتبر از عبد الرّحیم قصیر روایت کرده: بر حضرت امام صادق علیه السّلام وارد شدم و عرض کردم: فدایت شوم، از پیش خود دعایى اختراع کردم. فرمود: مرا از اختراع خود واگذار، هرگاه برایت حاجتى بود، به رسول خدا صلّى الله و علیه و آله‏ پناه ببر، و دو رکعت نماز بخوان، و آن را به حضرت رسول صلّى الله و علیه و آله هدیه کن، عرضه داشتم: این نماز را چگونه بجا آورم؟ فرمود: غسل‏ مى‏کنى، و دو رکعت نماز در آغاز و پایان، همانند نماز واجب صبح به جا مى‏آورى، و پس از سلام مى‏گویى:

اَللّهُمَّ اَنْتَ السَّلامُ وَ مِنْکَ السَّلامُ وَ اِلَیْکَ یَرْجِعُ السَّلامُ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اَبْلِغْ رُوحَ مُحَمَّدٍ مِنّىِ السَّلامَ وَ اَرْواحَ الاَْئِمَّةِ الصّادِقینَ سَلامى وَارْدُدْ عَلَىَّ مِنْهُمُ السَّلامَ وَالسَّلامُ عَلَیْهِمْ وَ رَحْمَةُ اللهِ وَ بَرَکاتُهُ اَللّهُمَّ اِنَّ هاتَیْنِ الرَّکْعَتَیْنِ هَدِیَّةٌ مِنّى اِلى رَسُولِ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ فَاَثِبْنى عَلَیْهِما ما اَمَّلْتُ وَ رَجَوْتُ فیکَ وَ فى رَسُولِکَ یا وَلِىَّ الْمُؤْمِنینَ

خدایا تویى سلام، و از توست سلام، و به سوى تو سلام باز مى‏گردد، خدایا بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست، و از سوى من به روح محمّد سلام برسان، و سلام را نثار ارواح امامان راستگو فرما، و به من از سوى آنان‏ سلام بازگردان، و سلام و رحمت و برکات خدا بر آنان باد، خدایا این دو رکعت نماز هدیه‏اى است از سوى من به رسول خدا (درود خدا بر او و خاندانش)، بر این دو رکعت پاداشم ده، آنچه آرزو کردم، و امید بستم درباره‏ تو و رسولت اى سرپرست مؤمنان

آنگاه به سجده مى‏روى، و چهل مرتبه مى‏گویى: یا حىّ یا قیّوم، یا حیّا لا یموت، یا حیّا لا اله الا انت، یا ذا الجلال و الاکرام، یا ارحم‏ الرّاحمین. سپس جانب راست صورت خویش را بر زمین مى‏گذارى، و همین دعا را چهل مرتبه مى‏خوانى. آنگاه‏ جانب چپ صورت خود را بر زمین مى‏گذارى، و باز چهل مرتبه این دعا را قرائت مى‏کنى، سپس سر از سجده بر مى‏دارى، و دست را به جانب آسمان برداشته چهل مرتبه مى‏خوانى، پس از آن دستها را بر گردن خود مى‏گذارى، و به انگشت شهادت‏ خویش پناه برده چهل مرتبه مى‏خوانى، سپس محاسن خود را با دست چپ مى‏گیرى و گریه مى‏کنى‏ یا اظهار گریستن مى‏نمایى، و مى‏گویى:

یا مُحَمَّدُ یا رَسُولَ اللهِ اَشْکُو اِلَى اللهِ وَ اِلَیْکَ حاجَتى وَ اِلى اَهْلِ بَیْتِکَ الرّاشِدینَ حاجَتى وَ بِکُمْ اَتَوَّجَهُ اِلَى اللهِ فى حاجَتى

اى محمّد، اى رسول خدا، حاجتم را به جانب خدا و تو و خاندان‏ ره یافته است، شکایت مى‏کنم، و در حاجتم به وسیله شما به سوى خدا توجه مى‏نمایم

سپس به سجده مى‏روى و مى‏گویى: یا الله یا الله به اندازه‏اى که نفس قطع شود، آنگاه مى‏گویى: صلّ على محمّد و ال محمّد و افعل بى کذا و کذا و به جاى کذا و کذا (با من چنین و چنان کن) حاجت خود را بخواه، پس‏ از آن حضرت صادق علیه السّلام فرمود: من بر خداى عزّ و جلّ ضامنم، که از جاى خود حرکت نمى‏کنى، مگر آن‏که حاجت تو برآورده شد