سپس اقدام به خواندن نماز مغرب مىکنى، و تأخیر آن از اول وقت سزاوار نیست، که در احادیث بسیارى به تأخیر نینداختن آن از اول وقت تأکید بسیار شده. چون خواستى مشغول نماز شوى به همان آدابى که گذشت اذان و اقامه بگو، و بین اذان و اقامه مىخوانى:
اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ بِاِقْبالِ لَیْلِکَ وَاِدْبارِ نَهارِکَ وَحُضُورِ صَلَواتِکَ وَاَصْواتِ دُعآئِکَ وَتَسْبیحِ مَلَّئِکَتِکَ اَنْ تُصَلِّىَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاَنْ تَتُوبَ عَلَىَّ اِنَّکَ اَنْتَ التَّوّابُ الرَّحیمُ
خدایا از تو مىخواهم به روآوردن شبت، و رو برگردان روزت، و حاضر شدن زمان نمازت، و بانگهاى خوانندگانت، و تسبیح فرشتگانت، که درود فرستى بر محمّد و خاندان محمّد، و توبهام را بپذیرى، به راستى پذیراى توبه و مهربانى
آنگاه نماز مغرب را با آداب و شرایط بجا مىآورى، و پس از پایان نماز سه تکبیر و تسبیح حضرت زهرا علیها السّلام مىگویى و مىخوانى:
اِنَّ اللهَ وَمَلائِکَتَهُ یُصَلُّونَ عَلَى النَّبِىِّ یا اَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَیْهِ وَسَلِّمُوا تَسْلیما اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ النَّبِىِّ وَعَلى ذُرّیَّتِهِ وَعَلى اَهْلِ بَیْتِهِ
خدا و فرشتگانش بر پیامبر درود مىفرستد، اى کسانى که ایمان آوردهاید، بر او درود فرستید، و سلام کنید، خدایا بر محمّد نبى و بر فرزندان و اهل بیتش دورد فرست
و هفت مرتبه بگو:
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ وَلا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ اِلّا بِاللهِ الْعَلِىِّ الْعَظیمِ
به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانىاش همیشگى است، و در جنبش و نیرویى نیست جز به خداى والاى بزرگ
سپس سه مرتبه مى گوئى:
اَلْحَمْدُ للهِ الَّذى یَفْعَلُ ما یَشآءُ وَلا یَفْعَلُ ما یَشآءُ غَیْرُهُ
ستایش خداى را که هرچه بخواهد انجام مىدهد و غیر او هرچه بخواند انجام نمىدهد
سپس مى گوئى:
سُبْحانَکَ لا اِلهَ اِلّا اَنْتَ اِغْفِرْ لى ذُ نُوبى جَمیعا فَاِنَّهُ لا یَغْفِرُ الذُّنُوبَ کُلَّها جَمیعا اِلّا اَنْتَ
منزّهى تو، معبودى جز تو نیست، همه گناهان مرا بیامرز، که همه گناهان را نمىآمرزد مگر تو
اگر دوست داشتهباشى، بیش از این تعقیب بخوانى، بهتر آن است که پس از نافله مغرب بخوانى، آنگاه براى خواندن نافله بر مىخیزى، که چهار رکعت است، و سخن گفتن مابین نماز مغرب و نافله آن کراهت دارد. در رکعت اول سوره «کافرون» و در رکعت دوم سوره «توحید» و در دو رکعت دیگر هر سورهاى را که خواستى بخوان، البته شایسته است در رکعت سوم سوره «حدید» تا «علیم بذات الصّدور» و در رکعت چهارم آخر سوره حشر یعنى «لو انزلنا هذا القرآن» را تا پایان سوره بخوانى. و اگر مانند سایر نوافل به حمد تنها هم اکتفا کنى جایز است و بلند خواندن قرائت در نافله مغرب، و همچنین در سایر نوافل سزاوار است. وقتى ا زنافله مغرب فارغ شدى، از تعقیبات مشترک آنچه بخواهى بخوانى مانعى نیست، پس سجده شکر بجا مىآورى به صورتى که پیش از این گذشت و کمتر چیزى که در سجده شکر لازم است این است که بگویى: «شکرا شکرا شکرا». شیخ کلینى از حضرت صادق علیه السّلام روایت کرده: هرگاه از نماز مغرب فارغ شدى، بر جبین خود دست بکش، و سه مرتبه بگو: بسم الله الّذى لا اله الا هو عالم الغیب و الشّهادة الرّحمن الرّحیم اللهمّ اذهب عنّى الهمّ و الحزن شایسته است نماز غفیله را، که کیفیت آن در «مفاتیح» و غیر آن ذکر شده بخوانى
