و با حالت آرامش و وقار به جانب مسجد روانه مى‏شوى، و به وقت بیرون رفتن از خانه به قصد مسجد مى‏گویى:

بِسْمِ اللهِ الَّذى خَلَقَنى فَهُوَ یَهْدینِ وَالَّذى هُوَ یُطْعِمُنى وَیَسْقینِ وَاِذا مَرِضْتُ فَهُوَ یَشْفینِ وَالَّذى یُمیتُنى ثُمَّ یُحْیینِ وَالَّذى اَطْمَعُ اَنْ یَغْفِرَ لى خَطیَّئَتى یَوْمَ الدّینِ رَبِّ هَبْ لى حُکْما وَاَلْحِقْنى بِالصّالِحینَ وَاجْعَلْ لى لِسانَ صِدْقٍ فِى الاْخِرینَ وَاجْعَلْنى مِنْ وَرَثَةِ جَنَّةِ النَّعیمِ وَاغْفِرْ لاَِبى

به نام خدایى که مرا آفرید، پس مرا هدایت مى‏کند، و به من مى‏خوراند و مى‏نوشاندم، و چون‏ بیمار شوم شفایم مى‏دهد، و آن‏که مرا مى‏میراند، سپس زنده مى‏کند، و آن‏که طمع دارم خطایم را در روز جزا بیامرزد، خدایا به من حکم ببخش، و به شایستگان ملحق کن، و نزد آیندگان خوش نامم فرما، و مرا از وارثان بهشت نعیم قرار ده، و پدرم را بیامرز

چون خواستى وارد مسجد شوى، ابتدا کف‏ کفش خود را ملاحظه کن که آلودگى همراه آن نباشد بعد پاى راست را مقدّم بدار، آنگاه این دعا را بخوان:

بِسْمِ اللهِ وَبِاللهِ وَمِنَ اللهِ وَاِلَى اللهِ وَخَیْرُ الاَْسْمآءِ کُلِّها للهِ تَوَکَّلْتُ عَلَى اللهِ وَلا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ اِلّا بِاللهِ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَافْتَحْ لى اَبْوابَ رَحْمَتِکَ وَتَوْبَتِکَ وَاَغْلِقْ عَنّى اَبْوابَ مَعْصِیَتِکَ وَاجْعَلْنى مِنْ زُوّارِکَ وَعُمّارِ مَساجِدِکَ وَمِمَّنْ یُناجیکَ فى اللَّیْلِ وَالنَّهارِ وَمِنَ الَّذینَ هُمْ فى صَلوتِهِمْ خاشِعُونَ وَادْحَرْ عَنِّى الشَّیْطانَ الرَّجیمَ وَجُنُودَ اِبْلیسَ اَجْمَعینَ

به نام خدا، و به ذات خدا، و از خدا، و به سوى خدا، و بهترین همه نامها براى خداست، بر خدا توکّل نمودم، و جنبش و نیرویى نیست مگر به خدا، خدایا بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست، و درهاى رحمت و توبه‏ات را به روى من باز کن، و درهاى‏ نافرمانى‏ات را به روى من ببندد، و مرا از زائرانت و آبادکنندگان مساجدت قرار ده، و از کسانى که در شب و روز، با تو رازونیاز مى‏کنند، و از آنان آکه در نمازشان افتاده حالند، و شیطان رانده شده، و تمام لشگرهاى‏ ابلیس را از من دور کن