بدانکه از جمله اوقات شریف بین الطلوعین [زمان بین طلوع فجر صادق و طلوع خورشید] است، و اخبار بسیارى از اهل بیت علیهم السّلام در فضیلت این وقت، و تشویق بر عبادت، و ذکر و تسبیح در آن وارد شده، و در برخى اخبار، از این وقت تعبیر به ساعت غفلت شده، چنانکه از حضرت محمد باقر علیه السّلام روایت شده: ابلیس راندهشده لشگرهاى خویش را، در دو وقت پراکنده مىسازد: وقت غروب آفتاب، و زمان طلوع آن، پس در این دو ساعت، خدا را بسیار یاد کنید، و از شرّ ابلیس و لشگرش، به خدا پناه بجویید، و در این دو ساعت کودکان خود را به پناه خدا درآورید، زیرا آن دو ساعت، ساعت غفلت است. و بدانکه خواب در این دو وقت مکروه است. از حضرت باقر علیه السّلام روایت شده: خواب در وقت صبح خوابى است شوم و مانع روزى است، و رنگ رخسار را زرد و دگرگون مىکند، و به درستى که حق تعالى روزىها را در مابین طلوع فجر، تا طلوع آفتاب قسمت مىکند، بنابراین از خوابیدن در این وقت بپرهیزید شیخ طوسى این دعا را در کتاب «مصباح» نقل کرده است که در وقت طلوع فجر صادق خوانده شود.
اَللّهُمَّ اَنْتَ صاحِبُنا فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ وَاَفْضِلْ عَلَیْنا اَللّهُمَّ بِنِعْمَتِکَ تَتِمُّ الصّالِحاتُ فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ وَاَتْمِمْها عَلَیْنا عآئِذا بِاللهِ مِنَ النّارِ عآئِذا بِاللهِ مِنَ النّارِ عآئِذا بِاللهِ مِنَ النّارِ
خدایا تو یاور مایى، پس بر محمّد و خاندانش درود فرست، و برما فزونى بخش، خدایا به نعمت تو کارهاى شایسته به پایان مىرسد، پس بر محمّد و آل محمّد درود فرست، و آنها را براى ما به پایان رسان، پناهندهام به خدا از آتش، پناهندهام به خدا از آتش
سپس می‌گوئى:
یا فالِقَهُ مِنْ حَیْثُ لا اَرى وَمُخْرِجَهُ مِنْ حَیْثُ اَرى صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ وَاجْعَلْ اَوَّلَ یَوْمِنا هذا صَلاحا وَاَوْسَطَهُ فَلاحا وَآخِرَهُ نَجاحا
پناهندهام به خدا از آتش اى شکافنده سپیده از جایى که نمىبینم، و بیرونآورنده آن از جایى که مىبینم، بر محمّد و خاندانش درود فرست، و قرار ده آغاز این روز را شایستگى، و میانهاش را رستگارى، و پایانش را کامیابى
آنگاه ده مرتبه مى گویى:
اَللّهُمَّ اِنّى اُشْهِدُکَ اَنَّهُ ما اَصْبَحَ بى مِنْ نِعْمَةٍ اَوْ عافِیَةٍ فى دینٍ اَوْ دُنْیا فَمِنْکَ وَحْدَکَ لا شَریکَ لَکَ لَکَ الْحَمْدُ وَلَکَ الشُّکْرُ بِها عَلَىَّ حَتّى تَرْضا وَبَعْدَ الرِّضا.
خدایا من تو را گواه مىگیرم که هرچه سپیدهدمان به من مىرسد، از نعمت یا سلامت کامل در دین یا دنیا تنها از جانب توست، یگانهاى و براى تو شریکى نیست، تو را ستایش و بر من است سپاس بر آن، تا خشنود شوى، و بالا‌تر از خشنودى
و ذکرهاى وارد بر این وقت، غیر از آنچه ذکر شد بسیار است، و بهترین آنها ذکر
«سُبْحانَ اللهِ وَالْحَمْدُ للهِ وَلا اِلهَ اِلّا اللهُ وَاللهُ اَکْبَرُ»
خدا پاک و منزّه است و ستایش تنها او را سزاست و خدایى جز او نیست و خدا بزرگتر از هر وصفى است
است که از آن به «باقیات صالحات» تعبیر ده و نیز خواندن این دعاست:
لا اِلهَ اِلّا اللهُ وَحْدَهُ لا شَریکَ لَهُ لَهُ الْمُلْکُ وَلَهُ الْحَمْدُ یُحْیى وَیُمیتُ وَیُمیتُ وَیُحیى وَهُوَ حَىُّ لا یَمُوتُ بِیَدِهِ الْخَیْرُ وَهُوَ عَلى کُلِّ شَىْءٍ قَدیرٌ
معبودى جز خدا نیست، یگانه است و شریکى ندارد، فرمانروایى و ستایش از آن اوست، زنده مىکند، و مىمیراند و مىمیراند و زنده مىکند، و او زنداى است که نمىمیرد، خیر تنها به دست اوست، و او بر هرچیز تواناست
چون نداى اذان صبح را شنیدى مىگویى:
اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ بِاِقْبالِ نَهارِکَ وَاِدْبارِ لَیْلِکَ وَحُضُورِ صَلَواتِکَ وَاَصْواتِ دُعآئِکَ وَتسْبیحِ مَلائِکَتِکَ اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاَنْ تَتُوبَ عَلَىَّ اِنَّکَ اَنْتَ التَّوّابُ الرَّحیمُ
خدایا از تو مىخواهم به آمدن روزت، و رفتن شبت، و رسیدن نمازهایت، و بانگهاى دعایت و تسبیح فرشتگانت، اینکه بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستى، و توبهام را بپذیرى که تویى توبهپذیر و بخشنده
