بیان نحوست ماه صفر و راه رفع آن

بیان نحوست ماه صفر و راه رفع آن

آگاه باش که این ماه معروف به نحوست و بد یمنى است و براى رفع نحوست و بد یمنى چیزى بهتر از صدقه دادن و خواندن دعاها و استعاذات‏ وارده نیست و اگر کسى بخواهد از بلاهاى نازله این ماه، محفوظ بماند، چنان‏که محدّث فیض و غیر او فرموده‏اند، هر روز ده مرته بخواند:

یَا شَدِیدَ الْقُوَى وَ یَا شَدِیدَ الْمِحَالِ یَا عَزِیزُ یَا عَزِیزُ یَا عَزِیزُ ذَلَّتْ بِعَظَمَتِکَ جَمِیعُ خَلْقِکَ فَاکْفِنِی شَرَّ خَلْقِکَ یَا مُحْسِنُ یَا مُجْمِلُ یَا مُنْعِمُ یَا مُفْضِلُ یَا لا إِلَهَ اِلّا أَنْتَ سُبْحَانَکَ إِنِّی کُنْتُ مِنَ الظَّالِمِینَ فَاسْتَجَبْنَا لَهُ وَ نَجَّیْنَاهُ مِنَ الْغَمِّ وَ کَذَلِکَ نُنْجِی الْمُؤْمِنِینَ وَ صَلَّى اللهُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّیِّبِینَ الطَّاهِرِینَ.

اى سخت نیرو، و سخت کیفر، اى عزیز، اى عزیز، اى عزیز، همه آفریدگانت در برابر عظمت خوار گشته، مرا از شهر آفریدگانت کفایت کن، اى نیکوکار، اى زیباکار، اى نعمت‏بخش، اى افزون‏کن، اى که معبودى جز تو نیست، منزّهى تو، من از ستمکارانم، پس دعایش را مستجاب کردیم، و او را [اشاره به رهایى حضرت یونس از دل ماهى] از اندوه نجات دادیم، و اینچنین مؤمنان را نجات مى‏دهیم، درود خدا بر محمّد و خاندان پاک و پاکیزه‏اش

سیّد ابن طاووس براى هلال این ماه دعایى روایت کرده. روز اوّل: در سال سى‏وهفتم جنگ صفین درگرفت، و در این روز در سال شصت‏ویکم به قولى سر مبارک حضرت‏ سیّد الشهداء علیه السّلام را وارد دمشق کردند، و بنى امیّه آن روز را عید قرار دادند، و آن روزى است که در ان غصّه‏ها تازه مى‏شود.

کانت مآتم بالعراق تعدها أمویة بالشام من أعیادها

در عراق ماتمهایى بود که آن را بحساب آوردند بنى امیّه در شام از عیدهاى خود

و در این روز و به قولى در روز سوم، در سال صدوبیست‏ویک زید بن على شهید شد. روز سوم: سیّد ابن طاووس از کتابهاى اصحاب ما امامیه نقل کرده است که در این روز خواندن دو رکعت نماز مستحب است که‏ در رکعت اول سوره‏هاى حمد و انا فتحنا و در رکعت دوم سوره‏هاى حمد و توحید خوانده و پس از سلام صد مرتبه صلوات، و صد مرتبه اللهمّ العن ال ابى سفیان و صد رمتبه استغفار بگوید، آنگاه حاجت خود را بخواهد. روز هفتم: به قول شهید و کفعمى و دیگران و از طرفى به قول شیخ کلینى و شیخ طوسى: در روز بیست‏وهشتم در سال پنجاهم شهادت حضرت مجتبى علیه السّلام‏ واقع شد. [و در این روز در سال ۱۲۸ ولادت حضرت موسى بن جعفر (ع) در «ابوا» (منزلى بین مکه و مدینه) اتفاق افتاد. از مؤلف]