روز یازدهم: سال صدوچهل‏وهشت، ولادت با سعادت حضرت رضا علیه السّلام واقع شده. شب پانزدهم: شب مبارکى است، خدا بر بندگان مؤمن خو نظر رحمت مى‏فرماید، و چنان‏که در روایت نبوى آمده، کسى که در این شب به طاعت حق مشغول باشد، براى او اجر صد نفر روزه‏دارى است که ملازم مسجد بوده‏اند، آن هم روزه‏دارى‏ که خدا را به اندازه چشم‏برهم‏زدنى معصیت نکرده باشد، پس این شب را غنیمت بشمار، و خود را به طاعت و عبادت و نماز و درخواست‏ حاجات از خدا مشغول کن، روایت شده هرکه در این شب حاجتى از خدا بخواهد حتما به او عطا خواهد شد. روز بیست‏وسوم: سال دویست‏وسه به قولى شهادت حضرت رضا علیه السّلام واقع شده و زیارت آن حضرت از نزدیک و دور مستحبّ است.

قال السید بن طاوس فی الإقبال و رأیت فی بعض تصانیف أصحابنا العجم رضوان الله علیهم أنه یستحب أن یزار مولانا الرضا علیه السلام یوم ثالث و عشرین من ذی القعدة من قرب أو بعد ببعض زیاراته المعروفة أو بما یکون کالزیارة من الروایة بذلک

سیّد ابن طاووس در کتاب» اقبال «گفت که در بعضى از کتابهاى علماى شیعه غیر عرب‏ (رضوان الله علیهم) دیدم که مستحبّ است مولایمان حضرت رضا (درود خدا بر او) در روز بیست‏وسوم از ماه ذى القعده از نزدیک و دور زیارت شود، به بعضى از زیارتهاى معروف، یا به آنچه که همانند زیارت باشد از روایاتى که در این باب رسیده است